*   تنها همدم   *

- وقتي گوش شنوايي نيست كه حرفهايت را بشنود.

- وقتي دلي نيست كه سنگ صبور شبهاي تنهائيت شود.

- وقتي كسي نيست كه عاشقانه دوستت داشته باشد و يا  حتي قدر عشقت را بداند.

- وقتي كسي نيست كه خواهش هاي دلت را بخواند و به آن پاسخ دهد.

- وقتي كه روبروي آينه از بي كسي و بي همدمي و تنهايي مي شكني و خودت را گم ميكني .

- وقتي ديگر لحظه هايت رنگ شادي ندارد.

- وقتي اميدي در دلت باقي نيست كه با آن زندگي كني و در سكوت تنهايي خويش هر لحظه انتظار مرگت را مي كشي.

     آن لحظه ها

 يك نفر هست كه به فكر توست، همدم شبهاي تنهايي توست، دوستت دارد، اميد نا اميديهاي توست ، تنها پناه توست. يك نفر هست كه با  وجود او زندگي برايت رنگ طراوت مي گيرد و عشق معنا مي پذيرد و آن عزيز 

                              مادر است.

 

مادر قدیم گویند مرا چو زاد مادر   پستان به دهان گرفتن آموخت شبها بر گاهواره ی من   بیدار نشست و خفتن آموخت دستم بگرفت و پا به پا برد   تا شیوه ی راه رفتن آموخت یک حرف و دو حرف بر زبانم   الفاظ نهاد و گفتن اموخت لبخند نهاد بر لب من   بر غنچه ی گل شکفتن آموخت پس هستی من ز هستی اوست   تا هستم و هست دارمش دوست (ایرج میرزا)             مادر جدید گویند مرا چو زاد مادر   روی کاناپه لمیدن آموخت شبها بر ماهواره تا صبح   بنشست و کلیپ دیدن آموخت بر چهره سبوس و ماست مالید   تا شیوه ی خوشگلیدن آموخت بنمود تتو دو ابروی خویش   تا رسم کمان کشیدن آموخت هر ماه برفت نزد جراح   آیین چروک چیدن آموخت دستم بگرفت و برد بازار   همواره طلا خریدن آموخت با قوم خودش همیشه پیوند   از قوم شوهر بریدن آموخت آسوده نشست و با اس ام اس   جکهای خفن چتیدن آموخت چون سوخت غذای ما شب و روز   از پیک مدد رسیدن آموخت پای تلفن دو ساعت و نیم   گل گفتن و گل شنیدن آموخت بابام چو آمد از سر کار   بیماری و قد خمیدن آموخت